- Аристотел
- Аристо̀тел,м. собств. Aristotle.
Български-английски речник. 2013.
Български-английски речник. 2013.
аристотелизм — аристотел изм, а … Русский орфографический словарь
Aristóteles (nombre) — Saltar a navegación, búsqueda Este artículo trata sobre el nombre propio. Para el filósofo, véase Aristóteles. Aristóteles … Wikipedia Español
трагическое — философско эстетическая категория, характеризующая неразрешимый исторический конфликт, развёртывающийся в процессе свободного действия человека и сопровождающийся его страданием, гибелью. Трагическое неотделимо от идеи достоинства и величия… … Энциклопедический словарь
Платон — (грч. Platon) прекар на Аристокле, ученик на Сократ (учител на Аристотел), еден од најголемите старогрчки филозофи (427 347 г. пр. н. е.) творец на идеализмот (замислил идеална држава во која би владееле мудреците) … Macedonian dictionary
алелофторија — (грч allelophthona) фил израз со кој Аристотел го нарекол нагонот, во природата и во животинскиот свет, за немилосрдна меѓусебна борба и уништување … Macedonian dictionary
андристи — (грч aner, andros човек, маж) мн фил следбеници на Аристотел што ja негирале бесмртноста на човечкиот дух … Macedonian dictionary
аристотелизам — учењето на старогрчкиот филозоф Аристотел (384 322 г пр н е), ученик на Платон и учител на Александар Велики … Macedonian dictionary
зоон политикон — (грч. zoon, politikon друштвено суштество) дефиниција на Аристотел за човекот … Macedonian dictionary
квинтесенција — (лат. quinta essentia петта суштина) 1. фил. првобитно: етерот, што Аристотел го додал како петти кон четирите елементи (огнот, водата, воздухот и земјата), но кој, поради својата финост, важи како прв, најглавен елемент 2. во алхемијата: главна… … Macedonian dictionary
лицеј — (грч. Lykeion училиште во стара Атина во кое предавал Аристотел) 1. во Западна Европа: тип на средно училиште 2. во предреволуционерна Русија: привилегирано благородничко училиште што го соединувало средното училиште со вишите правни предавања … Macedonian dictionary
метабаза — (грч. metabasis) лог. според Аристотел, логична грешка во докажу вањето што се прави кога ќе се помине од една поимна област во друга … Macedonian dictionary